4 augustus ” niks”

Ik besluit vandaag een rustdag in te lassen. Max kan zich daar prima in vinden, kan hij lekker zwemmen…Matthijs vindt het een verspilde dag dan,  iemand in het hotel vertelt hem dat zijn moeder ook vakantie hééft. Och ja, das waar ook!
We gaan dus zwemmen, kopen wat ontbijt in het winkeltje en installeren ons bij het bad…

Op een gegeven moment stond ik op de rand van het zwembad om met kleren en al in het water te springen. Het spelen van Matthijs en een “vriendje” was nl uit de hand gelopen en Matthijs werd te lang onderwater gedrukt. Op moment dat ik wilde springen kwam er iemand anders die de kids scheidde. Matthijs kan wel zwemmen die andere niet, dus had hij Matthijs ondergedrukt om zelf boven te blijven..
Gelukkig durfde Matthijs wel weer het water in en bleef met de jongen in het ondiepe

Het water is heerlijk, er is ook een leuke splashzone, met zichzelfomkerende emmers, fonteinen etcetera.
De speeltuin en de zwembaden kan je alleen in met het kamerpasje.

Na een dag zwemmen wordt nog even de Disneycomputer bekeken.

We gaan op weg voor een hapje, willen naar Olive Garden.
Helaas ongeveer een uur wachttijd…
Dan maar naar de Ihop. Het eten is niet om over naar huis te schrijven, maar de bediening is aardig. De pietamientjes zijn wel weer binnen met de broccoli, sla en aardappelpuree.
Matthijs probeert Max ervan te overtuigen van zijn colalight een cherrycoke te maken, maar helaas…

Matthijs en zijn favouriete eten: macaroni

Plots zakt Max helemaal in, hij is moe en plots verdrietig om het verlies van oma Janny.

We gaan naar huis, halen nog ons avonddrankje, Max is weer rustig na wat praten met mij en we call it a night..

Ook super zo een “niksdagje”

3 augustus ” shop till you drop”

De boys wilden vanochtend eerst zwemmen. Ja mama, we zullen echt op tijd terug zijn voor de shopbus..

Niet dus.. ik de boys uit het water gevist, Matthijs ging snel nog even naar de kamer voor een bermuda, Max droogde zijn stoere zwembermuda en ging zo mee

We werden afgezet bij de premiumoutlets.
Voordat we 1 voet binnen hadden gezet… zei Matthijs, die een frozen yoghurt tentje had gezien… dat moet ik echt hebben als benzine voor mijn shopmotor. Ja, ja
Vooruit dan maar, Max en ik willen geen ijs, wij nemen een smoothie van vers fruit.

Even verderop lag een soort van grote muis buiten, hij ademde nog wel, maar daar was alles mee gezegd. Heb het gemeld , direct schoot door mij hoofd die heeft het shop till you drop wel erg letterlijk opgevat.

Een hapje eten als lunch en avondeten bleek een ware hindernisbaan en veldslag te zijn
Wat een drukte op de foodcourt!
Goed alle tassen aan de kant gezet, want herinner me een verhaal dat iemand water in de tas van een ander liet vallen. Hier zou het dan om kip, pasta en cola gaan. Dus een gewaarschuwd mens….vooral met die lekkere wijdopenstaande papieren zakken

Na goed zes uur shoppen zouden we opgehaald worden door een van waar ik zo in kan rijden. Enfin de auto komt eraan, ik rij erin, de hele heutemeteut met tassen erin. Ik geef hem de coupon, zegt hij toch betalen. Echt niet , is een gratis service.
Ik zeg pull over and let me out! Ik centrale gebeld, later kwam een vervanger. De boys zeiden betaal nu maar, ik zei echt niet, dit riekt naar..

Even de buit van vandaag

Drie dierenknuffels/kussens voor de prijs van 1, een stoer pirates of the carribean blouse met korte mouwen voor Max, een original Mickeyshirt voor de ander en een slaapshirt voor mij.

Drie t-shirts met lange mouwen voor de prijs van 1 van Oshkosh voor Max.

Drie Lacoste polo’s voor Matthijs

En…

Drie dezelfde voor Max

Het wordt saai, maar een winterjas van Hilfiger voor Matthijs

En..

Voor Max

Twee Hilfiger polo’s voor Matthijs

En we sluiten gebroederlijk af:

De linker polotrui van Hilfiger voor Max, de rechter voor Matthijs…

Nu duik ik het zwembad in en de gamehal…

Het was een leuke, betaalbare shopdag, geen tax en veel kortingen in de winkels, aangevuld met kortingsbonnen.

We spelen airhockey, Max veegt me van de tafel met zeven tegen 1. Mama flippert en wint drie vrije spelen. Max zijn mond valt open: mama, waar heb jij dat geleerd?
We schieten, maar raken meer koeien dan het wild. Als finale schieten we een balletje in diverse gaatjes…das de bedoeling , die van ons gaat op een uitschieter van 300 punten , steeds in de laagste van 100. Max krijgt een kleine stuiterbal.
Matthijs speelt met een in het zwembad ontmoet vriendje.

We gaan naar de kamer met een klein hapje en drankje, die ene zwaar bevochten maaltijd op de foodcourt, was niet genoeg.
Max valt tegen elf uur in slaap, Matthijs is dan nog met anderen in de gamehal. Zelf lig/zit ik op bed, wil niet in slaap vallen voor hij thuis is..Hij komt binnen rond de afgesproken tijd, maar alleen om te zeggen dat hij het poolen echt, please, even af moet maken Pffff.
Om goed
O0:15 kunnen de oogjes eindelijk dicht…

2 augustus “take 1”

Vandaag gaan we naar de Hollywoodstudio’s.
We hebben wederom geen strakke planning, we zien wel. En wat we niet zien, dat komt later wel.
Het enige wat we zeker weten zijn de aankomst en vertrektijd.

De boys op wacht voor de bus

In de bus ontmoeten we een Brits gezin met vier kinderen. De moeder was zo enthousiast. Ze gingen zeker weer, het Floridavirus staat immers bekend als zeer besmettelijk.
We hadden het over de parken, de aardigheid van de mensen en het shoppen. Ze ging uit haar dak toen ze hoorde dat het vanaf morgen drie dagen taxfree shoppen is in het teken van back to school..

Éénmaal in het park willen de boys met het alom bekende hoofddeksel van Mickey op de foto.

Matthijs wil graag fastpasses hebben voor Toystory-mania, maar we weten eigenlijk al dat die vergeven zullen zijn of dat we een returntijd zullen hebben op een tijdstip dat wij alweer in het zwembad zullen liggen..
Onderweg naar die attractie komen we langs een tentoonstelling over Walt Disney’s leven , met als toegift een film over het leven van hem met origineel filmmateriaal. De boys willen graag naar binnen.

Vlak voor de film merk ik opeens dat ik mijn krukken niet meer bij me heb. Na de film maar even terug naar de waterfonteintjes waar ik ze heb laten staan. Daar staan ze dus niet meer. Maar wat een timing, een.paar seconden later komt er een castmember met een paar krukken voorbij lopen…

Dan spotten ze Knorretje om mee op de foto te gaan, oh nee nog beter daar staat Donald, dus daar naar toe, staan koud in de rij, hoor ik Stich, Stich dus je raadt het al….

Uiteindelijk bij Toystory aangekomen, idd alleen late returnpassen. De boys worden nog wel door 2 characters uit de film aangesproken. Max voelde zich een ietsjepietsje ongemakkelijk, maar welke jongen van negen geeft dat toe?

We besluiten naar Indiana Jones te gaan. Vooraf nog snel even wat drinken halen. Ik kies een heerlijk koel citroendrankje, maar de boys willen sportdrank. Ze zeggen wij halen dat wel even bij het andere tentje. Ik nam aan het tentje op een paar meter afstand. Na mijn aankoop draai ik me om, geen kind, iig geen kind van mij te bekennen.
Ik vermoed al direct dat ze naar een ander kraampje zijn gegaan. Ik besluit dus maar te blijven wachten en niet op zoek te gaan… En ja hoor daar komen ze even later aanlopen.
We kunnen nog net naar binnen.

Na de show gaan we naar Star Wars, de show is veranderd en 3d geworden. Matthijs leest voor mijn gemoedsrust nog eens even alle waarschuwingen voor…
Max zegt je hoeft niet te gaan hoor…
Hijzelf blijft ook in het wachthokje zitten…
Maar ik meld me toch bij de captain voor de vlucht..

Nu gaan we de backlot- tour doen, langs allerlei rekwisieten, sets etc.
In de rij komen we er echter achter dat we ons vergist hebben in de tijd van een show die Max heel graag wil zien, het zal de laatste zijn van die dag… Max helemaal over de toeren. Met een castmember afgesproken dat we eerst naar die show gaan en later bij de tour voorrang krijgen.

Daarna snel naar de tour

Dan op gemak naar de bus. Matthijs zoekt onderweg nog wat sproeidingen op.

Bij de uitgang nog een streepje batterij over dus nog wat kiekjes

Bij het parkeerterrein volgt nog een klein watergevecht ..
We zien een bus van de Disney Cruise Line, dat willen we ook eens doen.  Je moet wat te dromen hebben

In de avond weer zwemmen en Matthijs gaat met een jongen gamen..
Max en ik kijken gezellig tv, bij Max vallen snel de ogen toe. Ik blijf wakker tot Matthijs weer back home is…

1 augustus “beestenboel”

Vandaag besluiten we naar Animal Kingdom te gaan, we hebben om kwart over elf een pick-up afspraak.
We worden gebeld of het ook om half elf kan, prima is ook een mooie tijd!
We halen wat boodschapjes en wachten geduldig, geduldig en nog eens geduldig op de bus. Busje komt zo…. Nou dat werd dus half 12, ze hadden pech..
Tijdens het wachten hadden we zon, regen, onweer en dat bleef zich.maar afwisselen.
Ter compensatie stuurden ze een hele grappige chauffeur. Op een gegeven moment stond hij bij het stoplicht stil naast een medechauffeur en deed net of hij de weg niet wist en of hij hoorde dat de reis meer dan drie uur zou duren…
Hij had de kids mooi tuk! Ik moet bekennen mij de eerste paar tellen ook toen hij de weg vroeg, maar toen hij te ver ging viel hij bij mij door de mand terwijl hij bij de kids nog comfortabel in die mand zat.

Bij guestrelations vragen we  een nieuw toegangspasje voor Max, die ondanks mijn geruststelling bang is dat hij of geen nieuwe pas of een gepeperde rekening krijgt. Maar tot zijn opluchting hoeven Matthijs en ik alleen ons pasje te laten zien en krijgt hij zomaar een nieuwe.

We beginnen met de safari. Matthijs is zoals altijd er wat huiverig voor, je zit nl in een grote open truck. Maar hij neemt toch in het midden plaats, voor zijn gevoel de veiligste plek. We genieten weer….
Zoals altijd vaak net even te laat met knippen, maar als je maar genoeg het knopje indrukt dan zit er altijd wel wat bij…

Daarna lopen we verder door Afrika

De boys bij de tree of life, altijd goed voor een mooi plaatje

Het gesjouw vraagt om een verfrissing. Die kregen we bijna de hele dag regelmatig van boven, het regende namelijk, niet gigahard ook niet zacht, meer half om half maar iedereen liep gewoon door in zijn kloffie, een enkeling had een poncho aan.
Maar nu dus tijd voor een inwendige verfrissing…

Ja Max, deze “fiets” heeft een dak. Handig voor de koude en natte zomers hier nu heeeeeel ver vandaan.

We bezoeken nog Dinoland, daar zijn attracties en er zijn allerlei knuffelwinspelletjes te doen.
Matthijs doet wat attracties en Max en ik kijken rond en gaan even een ander gedeelte in om een beer te kopen. Door je hand in zijn hoofd te steken kan hij aandoenlijk lijken, lijkt zichzelf schoon te likken. Max krijgt veel mensen op bezoek die vragen waar hij hem gekocht heeft..
Matthijs is er heilig van overtuigd dat hij wel een beer kan winnen met een bal in een basket te gooien…
Maar hij moest mij gelijk geven later, het lijkt makkelijker als dat het is…

In plaats van een beer wil Matthijs een stoer t-shirt hebben van de nog stoerdere attractie Mount Everest.
Ik heb me laten overhalen mee te gaan. Gelukkig kwamen we vandaag tijd tekort. We willen naast elkaar dus de singleridersrij was geen optie.
Dus even uitstel…en weer naar het hotel

Na een paar minuten wachten kwam de bus al bij nr 57. De boys waren er wel even bij gaan zitten.

Eenmaal thuis wilden Max en ik zwemmen en even een broodje eten.
Matthijs wilde uitgebreid uit eten bij Olive Garden. Hij leest daar goede dingen over in de blogs. Het is wel een wandeling er naar toe en hij heeft echt honger.
We komen tot een compromis, Hooters. Das om de hoek.

We kijken er sport, de boys hebben nog geen oog voor de bediening, die hadden net zo goed in clownskostuums kunnen lopen, dat zou ze meer opvallen dan de strakke, kleine pakjes, waar ze hun bruine lichamen mee omhuld hebben. Er gaat een hoop eten terug, we zitten gewoon vol.
Matthijs weet de zaak nog te vermaken door 2 keer van de kruk te vallen (als goede moeder natuurlijk eerst gekeken of er no harm done was)

We gaan lekker nog even zwemmen, bestellen alcoholvrije strawberry daiquiries en 1 alcoholvolle pinacolada.
We nemen ze mee naar de kamer.
Helaas maar een paar slokken gehad, viel pardoes in slaap. De boys schijnen me ruimschoots verslagen te hebben…

31 juli “op herhaling”

Vandaag rustig aan begonnen.
Ik was vergeten de bus naar 1 van de parken te reserveren gisteren. Dat moest voor twaalf uur s ochtends, maar ja time flies when you are having fun en toen ik wilde bellen, was ik dus echt te laat…
Dus gebruikte ik bronnen van het Floridaforum dat er vlakbij ons hotel een Lynx bushalte te zijn en die vervoeren elk vervoermiddel…nee geen ezels en kamelen…
Prima rit voor prima preisje…

Éénmaal bij het ticketcenter aangekomen, besluiten de kids naar het Magic Kingdom te willen, ja idd weer…vandaag kiezen ze voor de monorail…
Ze krijgen verzamelkaartjes met vragen over Disney transportation uitgereikt..

Na binnenkomst laat Matthijs zich toch weer op de gevoelige plaat vastleggen..

We bekijken en doen aardig wat, in de loop van de middag gaan we eten . Dat blijkt de enige maaltijd van de dag te zijn, pasta, kip en sla bij pinokkio.
Na het eten doen we papier, steen schaar om te beslissen hoe lang we nog blijven vandaag. De regels zijn wel erg flexibel.

Max en ik willen op tijd terug om te,zwemmen en relaxen. Matthijs wil
minstens 12 uur per dag in de parken zijn, drie weken lang. Ik probeer hem uit te leggen dat zo een pas juist handig is om korter en vaker te gaan. Kwartje valt nog niet echt.

Deze waterfan is iets groter als de door ons gekochte, maar minder mobiel..

Er wordt druk gebouwd in het park. Op de afzettingen mooie uitspraken

Er wordt vaak afgestemd
wat te doen..

Wat een (b)engeltjes zijn het toch!

Voor het eerst in al die jaren naar show gekeken over de presidenten van de VS.
Dit maakte op Max een grote indruk en hij ging buiten direct naar de Liberty Bell. Matthijs wilde ook op foto maar dat was meer omdat hij op een foto waarvan dan ook wilde..

Bij de bus bleek Max zijn keycord met ultimate ticket verloren te zijn, hij was superverdrietig: eindigde het Disney-avontuur nu al voor hem?
Kon hem geruststellen dat het nog lang niet voorbij is..
Morgen als we naar Animal Kingdom gaan halen we een nieuwe op…

Bij thuiskomst weer heerlijk gezwommen. Ik dit keer niet heb last van mijn ogen.
Ik zit heerlijk te fröbelen en relax wat op mijn ligbed..met een pina colada

Matthijs heeft het graag op de foto willen niet van mij…ik vermijd dat, doe altijd mijn best er niet op te komen.
Maar nu hebben ze me toch gekiekt.
Dus vandaag voor de verandering een foto van mij nu net bij de pool ter afsluiting van weer een dag..

30 juli “de magie weer opsnuiven”

Het eerste is Matthijs wakker vandaag. Om zes uur gaat hij naar de gamehal en even computeren,
Max slaapt nog heerlijk…

Een uurtje of wat later voegt Max zich erbij en ze spelen leuk samen.
Zelf klungel ik wat met het blog.
Eigenlijk willen we hier in het hotel ontbijten maar door de grote groepen die in het hotel zitten, sta je megalang in de rij.
Voor een goede attractie hebben we dat wel over, maar niet voor het ontbijt.
We besluiten straks in Magic Kingdom wat te eten…

Om kwart voor elf komt de bus voorrijden.
In de bus hebben we een levendige conversatie met twee teachers. Ze willen veel over ons kikkerlandje weten en vragen naar onze healthcare, scholen etc.
Valt me op dat de boys het echt leuk vinden om Engels te praten. De meeste Amerikanen vinden dat super. Ook even navraag doen of iets bestellen doen ze zonder enige schroom. Leuk!

Eenmaal binnen willen de boys niet dat ik de de standaard binnenkomst en kasteelfoto’s maak.
Mij best, dat komt in deze weken vast nog wel een keer. Zoniet ook goed, want deze ervaringen vergeten ze met of zonder foto’s toch nooit. Max weet bv alles nog van drie jaar geleden,toen was hij zes…

Inmiddels hebben we trek en de boys lopen naar de bakery.
Max neemt gewoon twee croissantjes, ik het kaneelbrood, maar Matthijs gaat voor het echte zoete werk.
Het kaneelbrood krijg ik niet op..
1 van de 2 dingen die Matthijs had uitgekozen, een luxe cupcake, bleek geen grote toef mokkacreme bovenop te hebben, maar zoete pindakaascreme en das echt niet lekker.De cake werd wel opgepeuzeld.

Eenmaal weer buiten liepen we tegen een feestoptocht aan…

Bij deze optocht werd er gezongen, doe je handen in de lucht als je iets te vieren hebt, bv vakantie. Dat hebben de heren dus ze gooiden de handen omhoog.

We struinen wat, doen links en rechts wat attracties…
Ook willen de boys een paar keer alleen of met zijn tweetjes in iets. Als ze met zijn tweetjes in de peoplemover gaan vragen ze Matthijs hoe oud hij is. Als hij 14 zegt dan is het meer dan oké
Moeders wordt dan gestald. Ze vermaken zich prima..

Ze mogen na een paar uur wat lekkers uitzoeken. Max gaat voor popcorn, Matthijs voor het ijs.
Max vond het tapijt in the carrousel of progress er wat hongerig uitzien en gaf hem bijna zijn hele bucket popcorn cadeau.
Even later kopen we drie water fans voor de broodnodige verkoeling.

In it’s a small world lezen we dit
Maar we zingen, we gaan nog niet naar huis, nog lange niet….

Als allerlaatste attractie gaan Matthijs en ik in splashmountain. Max durft dat nog niet, maar loopt wel mee naar binnen, hij wacht bij de fotostand.
Van de castmember mogen we kiezen voorin of achterin. En Matthijs koos tetterete…..voorin. we waren drijf, maar was super
Tijdens het wachten in de rij, werd de lucht heel donker en begon het te stormen. Werd omgeroepen van slecht weer op komst, maar gelukkig vielen er alleen maar wat druppels en was de enige flits die wij zagen, de fotoflits bij het stijl naar beneden gaan.
Max vond onze foto leuk, ik vermoed echter dat hij iets anders onder leuk verstaat als ik.
Waren zelf iets te laat om hem te zien, blijft gissen…

Om kwart voor negen werden we weer opgehaald, we waren iets te vroeg, dus nog tijd voor een water- fan gevecht.

Daarna nog lekker gezwommen tot het einde

Weer een dag met een sterretje in “ons Florida”

29 juli “beetje van dit en beetje van dat”

Vandaag een hele kale blog, want in de vermiste tas, zit ook de wereldstekker.

We zijn om tien uur wakker…
Wat gaan we doen? Of komt doen vandaag niet in het woordenboek voor?
Max en ik zien wel wát in relaxen, Matthijs wil de hele dag al naar Magic Kingdom.
We komen tot een compromis. We gaan naar Downtown Disney, halen daar de ultimate tickets op en zullen naar Disney Quest gaan.

Enfin aan de bewaker gevraagd hoe precies te lopen… Hij keek ons meewarig aan en zei, maar het is minstens een half uur….

Wij, Hollandse bikkels, besluiten toch te lopen…Voor mij dit keer een eitje omdat ik een supersonische scootmobiel heb gehuurd. Thuis zou ik daar nooit in zitten, maar hier met het warme weer, het vele lopen is het een uitkomst. Mijn eigen pa, personal attraction…

Al snel zien we een IHOP, daar stemmen de kids unaniem voor.
We gaan daar dus brunchen. Zo te zien waren wij niet de enige met dat idee. We hebben goed gegeten, bediening was aardig en met zomaar wat mensen is uit Mexico gesproken…
Als de serveerster hoort dat we onderweg naar DTD zijn dan zegt ze, dat is niet in walking distance. Ze moest eens weten…

Onderweg lopen we langs het welcomebord met het alom bekende where dreams come true ..
We voelen ons direct weer thuis

Matthijs gaat in DTD direct de speelfonteinen in , Max vindt dat niks meer hij is inmiddels al negen…dan is het not done meer.
We kijken even wat, de boys eten bij Ghirardelli een ijsje, ik drink daar wat. Max valt over het feit dat ik een kindercoupe voor hem besteld heb, terwijl hij alleen maar een hoorntje met een bolletje chocoladeijs wilde.
Matthijs gaat op zoek naar het beroemde gratis chocolaatje, hij vindt het niet..ik help hem niet, dan heeft hij een volgende keer wat te doen..

We pikken de tickets op en lopen naar Disney Quest.
Allerlei games spelen we, we genieten.
Na een uurtje of twee houden we het voor gezien voor vandaag. Das het voordeel van een onbeperkt ticket.

We lopen langzaam terug… De kids zijn moe en krijgen er per seconde kwaaltjes bij. Je merkt sowieso dat ze door de reis en het tijdsverschil toch iets sneller uit hun slof schieten, maar das logisch…
Zelf zet ik de scooter op  de laagste snelheid, onbewust ga je er toch snel te snel mee.
We stoppen bij Goodings voor wat drogisterijdingen, drinken, een bal etc

Als we in het hotel aankomen is het tot onze verrassing al half negen…
We besluiten te gaan zwemmen. Het water en de temperatuur lokken ons te erg. Om tien uur moeten we er uit..we hadden de smaak zo te pakken dat we gerust het nog langer hadden gewild.

Daarna halen we de nagebrachte bagage op. Direct de telefoon aka camera aan het stroom

Avondeten hebben we niet echt gedaan, we hebben veel gedronken en kids hebben muizenhapje macaroni gegeten. We hadden gewoon geen honger.

Kids voor pampus op bed, met kleren aan.

28 juli “vliegende start”

Om half 7 gaat  de wekker en tegen half 8 staan we klaar voor de shuttle naar het vliegveld.
Het giet inmiddels aardig, maar wij blijven jasloos, wij gaan immers naar de zon?

Voor het eerst had ik nog niet online ingecheckt..maar de man die ons de vragen stelde ivm de veiligheid stuurde ons daarna naar de priority check in, daarmee omzeilden we een giga rij.
We stonden eerst ingedeeld op rij 36 a, b en c. De dame achter de balie gaf ons drie plaatsen in het midden, plaatsen met meer beenruimte, er zit dan niemand voor je…

Eerst op pad voor een ontbijtje voor de kids, ikzelf eet eigenlijk nooit echt voor het vliegen. Wel een broodje gezond om mee te nemen besteld, dan heb ik naast het drinken al genoeg voor de vlucht

Alles ging vlot, dus zaten op tijd bij de gate..Vlakbij de gate nog even wat flesjes drinken gescoord.
Max had nog een euro in zijn broekzak en die brandde, maar niks is een euro daar…. Alhoewel daar staat 2 kleine coted’or chocolaatjes voor 1 euro, die ga ik kopen.. voor ieder ééntje

Papa wordt nog even gebeld..

De boys volgen het hele proces van het gereedmaken van het vliegtuig en maken foto’s.

Vlak voor het preboarden, moest ik nog toestemming geven dat Matthijs gefouilleerd werd. Het schijnt dat er op 8 instapkaarten per vlucht iets aangetekend staat. Deze personen ondergaan een extra controle…

We bleken dus inderdaad niemand voor ons te hebben op rij 22, wel een grote monitor aan de wand. Jeps tot grote teleurstelling van de boys en ook wel van mij, was dit toestel nog niet uitgerust met een persoonlijk entertainment systeem..
Voor de rest liep alles goed, er waren bij het landen regenbuien, maar zonder veel wind. Later bleek dat we net voor de grote stormen geland waren.

Na de landing bleek Delta hulptroepen geregeld te hebben, daar maak ik eigenlijk nooit gebruik van, maar nu we door gewijzigde vluchttijden en vertraging op JFK een korte overstaptijd hadden, maakte ik er toch maar gebruik van.

We zouden het net gehaald hebben, omdat we overal voor mochten, maar toen we bij de de gate kwamen bleek dat de vlucht uiteindelijk goed drie uur vertraging had. Het vliegtuig dat ons naar onze bestemming zou brengen, moest uitwijken naar Philadelphia. Daar wachten en tanken. En bij groen licht naar New York komen.

Max pakte een boek, Matthijs is net een hamster altijd op zoek naar eten. Max maakte ook nog kennis met een jongetje die in Orlando woonde en zij trokken de rest van het wachten met elkaar op..

Tijdens de vlucht waren de kids zo vertrokken.
Niet verwonderlijk, we gingen pas om 8 uur Amerikaanse tijd de lucht in, dus tel daar maar 6 uur bij op..

Moeders lag ook beetje te doezelen met haar beats koptelefoon op.

Bij aankomst bleek dat 1 stuk bagage met de toiletspullen, de adapter etc erin en mijn reservekrukken niet gearriveerd waren. Eea afgehandeld, je zag de boys steeds meer sjaggie worden.
Besloten geen shuttle maar taxi te nemen. Ingecheckt in het hotel, bagage naar kamer gebracht en tegen 2 uur snachts stonden we in het winkeltje van het hotel.
Kids hadden kant en klare bakjes macaroni @ kaas gekozen. Die wilden, ze inmiddels klaarwakker, in de magnetron met water maken.
We vonden alleen een roerstokjes op de kamer, geen lepel of vork. Wat nu? Winkeltje was inmiddels dicht. Nood maakt creatief, dus liet ze dop van gatoradefles pakken, en daarmee scheppen..

Om goed vier uur gingen de oogjes toe…

Naar Brussel

Vandaag de laatste dingen afgehandeld, fluffie met hok naar vader van de kids gebracht en als ruil Max meegenomen. Die had gekampeerd en een fietsvakantie gehad, daarna thuis met papa nog meer leuke dingen gedaan.

Later als dat de bedoeling was zijn we uiteindelijk op weg naar het van der Valk bij Zaventem gereden… Ik als volleerde muts dacht als ik nu de routeplanners download, daarna internet uitzet, ivm het dure internetten in het buitenland, kwam ervoor de grens achter dat je dan gewoon een pagina met de melding “pagina kan niet gevonden worden” krijgt. Dus internet in nederland aangezet, snel in schriftje de weg gekrabbeld… Wonder boven wonder gezien mijn oriëntatievermogen en mijn eerdere rijervaringen naar hotels in de buurt van Brussel, ware overlevingstochten, rijden we in 1 keer goed.

We zitten al snel heerlijk op het terras. Volgens de boys past mijn tuniek goed bij de kleur van het terras. Matthijs bestelt een warme chocolademelk met slagroom, Max drinkt een fris lightje. En ook heeft de ober voor ik het goed en wel doorheb in mijn glas een schijf citroen overgoten met tomatensap. Zodra de man zijn hielen gelicht heeft, duik ik het glas in om de citroen te bergen… Dan worden er pittige, gemengde nootjes in drie schaaltjes neer gezet. Als immer optimistische moeder denk ik dan direct iedereen één schaaltje en klaar is Kees. Maar er komt een levendige ruilhandel op gang. Wat in mijn schaaltje overgebleven is wordt ook strategisch verdeeld.

De jongens willen dan wel “borrelen”, maar weinig hapjes op de kaart , zoals scampi’s, zalm trekken hun aan. Plotseling lichten hun ogen op: bitterballen. Qua prijs hadden ze beter ” gouden ballen” kunnen heten, 1,25 per stuk. Rekenen kunnen ze nu supersnel, zij krijgen elk 5 ieder en moeders 4. Max eet ook nog even de sla op.

Al snel erna willen ze echt warm eten, maar ik weet dat nog even te rekken. We babbelen nog gezellig en boys nemen foto’s van elkaar.

Na een goed uur, klinken er twee zuchten van verlichting. Ik pak de menukaart

De kids nemen frikandel met frietjes en spaghetti. Ikzelf ga voor een tournedos. Als het eten binnenkomt valt Matthijs zowat van zijn stoel. Dromen komen niet alleen uit in Disney World, maar ook in dit hotel! Hij krijgt maar liefst drie frikandellen bij zijn eten!

Na het eten nog een toetje en dan op naar de kamer…en das geen straf, wat een uitzicht op de luchthaven, de treinen.

Kids hadden kinderijsje en moeders, ik denk iets van een wat dikke spoom

De bedden zijn heerlijk, we vallen in slaap met de opening in Londen van de OS op de achtergrond.

Morgen om half zeven gaat de wekker…

wishes

                  

 When you wish upon a star    Makes no difference who you are    Anything your heart desires
                                                                       Will  come to you